Do lutowania miedzi i jej stopów szczególnie szerokie zastosowanie znalazły stopy miedzi z fosforem, które jako luty wykazują szereg zalet. Należą do nich :
a)    dobre własności technologiczne (niska temperatura lutowania i dobra zwilżalność),
b)    … Czytaj dalej . . .

Drugą poważną grupę lutów na osnowie miedzi stanowią stopy miedź–cynk-nikiel, zawierające od 2 do 30% niklu, który, jak już wspomniano, polepsza własności mechaniczne, podwyższając jednak przy tym temperaturę topnienia. Niekiedy luty te zawierają dodatkowo krzem … Czytaj dalej . . .

Stopy miedź-cynk topią się w zakresie temperatur 800-1020°C, przy czym im większa jest zawartość cynku, tym temperatura topnienia jest niższa. Poważną zaletą tych stopów jest mały zakres ich krystalizacji.

Również własności stopów miedziowo-cynkowych zależą od … Czytaj dalej . . .

Luty na osnowie miedzi

Temperatura topnienia czystej miedzi wynosi 1083 °C, lutowanie więc miedzią wymaga stosowania temperatur rzędu 1100-1200°C. Miedź ma dobre własności lutownicze. W stanie ciekłym dobrze zwilża łączone metale (szczególnie stale) i tworzy … Czytaj dalej . . .

Luty twarde, tzn. luty, których temperatury topnienia są stosunkowo wysokie (rzędu 400-2000°C), stosuje się przede wszystkim w przypadkach, gdy od lutowanego połączenia wymagana jest duża wytrzymałość.

Luty twarde tworzą połączenia przeważnie przez powstawanie roztworów stałych … Czytaj dalej . . .