Oksydowanie.
Dla nadania wyrobom srebrnym wyglądu starych przedmiotów od koloru czarnego do brunatnego wkłada się je po poprzednim wygotowaniu na biało do zagotowanego rozczynu z 1 gr. wątroby siarczanej i 1 litra wody, lub 4 gr. siarkanu amonowego, 8 gr. chlorku amonowego i 1 litra wody.
Kolor brunatny osiąga się przez zanurzanie do roztworu z 5 gr. siarkanu miedzianego, 5 gr. salmiaku, 100 gr. octu.
W celu oksydowania małych części powierzchni przedmiotu srebrnego używa się roztworu:
z 5 gr. wątroby siarczanej, 10 gr. węglanu amonowego, 1 litra wody destylowanej,
ogrzanego do 90° C, w tym roztworze macza się pędzel i naprowadza się na przedmiot.
Ornamenty lub niektóre części przedmiotu srebrnego oksyduje się w ten sposób, że za pomocą pędzla i laku asfaltowego maluje się części przedmiotu, które nie mają być oksydowane i suszy się dobrze. Po oksydowaniu zmywa się lak terpentyną.
Oksydowane przedmioty uzyskują piękny wygląd matowy pod działaniem piasku miałkiego w maszynie do matowania opisanej w artykule „Matowanie“.
Po oksydowaniu wyciera się przedmiot mączką pumeksową przy pomocy szmatki lnianej, myje się, czyści proszkiem do metali i naciera wełnianą szmatką.