Zamiast rozpuszczania złota o wysokiej próbie (ponad 0,950) w wodzie królewskiej znacznie wygodniej jest użyć do tego celu prądu elektrycznego. W tym celu porowatą komorę diafragmową z porcelany wypełnia się rozcieńczonym kwasem solnym i zawiesza w niej katodę. Kąpiel poza diafragmą składa się z 20-procentowego roztworu kwasu solnego; w tej części wanny zawiesza się anody, które mają zostać rozpuszczone. Po włączeniu prądu złoto z anod przechodzi do roztworu, a w obrębie katody wewnątrz diafragmy wydziela się wodór. Elektrolizę wykonuje się w temperaturze 70°C przy użyciu anodowej gęstości prądu 1100 A/m2. Rozpuszczanie odbywa się bez przeszkód, dając roztwór chlorku złota całkowicie wolny od związków azotu. W 1 l otrzymanego w ten sposób roztworu chlorku złota znajduje się ok. 300 g złota oraz ok. 100 g wolnego kwasu solnego.