Srebro z kąpieli fotograficznych strąca się przez działanie kwasem siarkowym i sproszkowanym cynkiem. Na 1 l roztworu należy dać około 10 g cynku. Po kilku godzinach cała ilość srebra opada na dno naczynia w postaci szlamu. Aby stwierdzić, czy srebro zostało całkowicie wydzielone z roztworu, zanurza się w nim blaszkę czystej miedzi; jeżeli blaszka po pewnym czasie zbieleje, świadczy to, że w roztworze jeszcze znajduje się srebro, należy zatem dodać cynku. Jeżeli miedź pozostaje nie zmieniona, tzn. czerwona — srebro zostało całkowicie wytrącone. Wydzielone srebro — po przemyciu — rozpuszcza się w rozcieńczonym kwasie azotowym, strąca solą kuchenną chlorek srebra, z którego wydziela się czysty metal, jedną z metod opisanych przy rafinacji srebra.
Z kąpieli fotograficznych srebro strąca się również bardzo łatwo używając siarczku potasowego. Na kąpiel działa się roztworem siarczku potasowego, dopóki nie przestanie powstawać czarny osad siarczku srebra; gdy osad opadnie, przemywa się go przez dekantację, odsącza i suszy. W celu otrzymania srebra metalicznego wyżarza się siarczek srebra na misce żelaznej, przy dobrym dostępie powietrza, do temperatury czerwonego żaru; siarka się spala i pozostaje ciemny proszek czystego srebra, który następnie topi się w tyglu grafitowym. Tym sposobem można również wydzielić srebro z kąpieli galwanicznych.