Boraks – Na2B7O7 + 10 H2O
Boraks występuje w przyrodzie w stanie wolnym w wodach różnych jezior Kalifornii i Chin, skąd wydobywa się go przez odparowanie wody. W ostatnich latach otrzymuje się boraks przede wszystkim z minerału kernitu, który jest czterowodnym boranem sodowym i w olbrzymich ilościach występuje w Kalifornii w okręgu Kern. Boraks jest bezbarwną solą, łatwo rozpuszczalną w wodzie. Ogrzany, silnie się wzdyma, gdyż uchodząca z niego woda rozpiera częściowo stopioną sól; dalsze ogrzewanie przeprowadza się w celu otrzymania boraksu w postaci szklistej masy, która rozpuszcza tlenki metali, a przez to pozwala na otrzymanie czystych powierzchni metalicznych. Tę własność boraksu wyzyskano przy lutowaniu metali. Szklista pokrywa boraksowa w miejscu lutowania wstrzymuje również dopływ powietrza i uniemożliwia w ten sposób utlenianie się metalu. Sproszkowanego boraksu używa się także przy topieniu metali szlachetnych. Związki, które na podobieństwo boraksu zmieniają ciała trudno topliwe (tlenki metali) w łatwo topliwe, nazywają się topnikami. Boraks całkowicie pozbawiony wody nosi nazwę boraksu kalcynowanego.