Otrzymywanie srebra z rud jest procesem dość skomplikowanym. Zależnie od rodzaju rudy srebronośnej stosuje się jedną z niżej opisanych metod:
1. Prażenie rudy srebronośnej z solą kuchenną. Powstały chlorek srebra ługuje się tiosiarczanem sodowym, a z roztworu tego strąca się srebro siarczkiem sodowym. Otrzymany siarczek praży się, przy czym siarka spala się, a pozostaje czyste srebro.
2. Prażenie siarczkowej rudy srebra na powietrzu. Powstały siarczan srebra ługowany jest wodą i z roztworu tego strąca się srebro żelazem.
3. Proces Patio. Jest to sposób stosowany w Meksyku; rudę srebra miele się bardzo dokładnie, a później zwilża wodą i miesza z solą kuchenną. Na masę rozsypaną na podwórzu (zwanym po hiszpańsku „patio”) wprowadza się muły, które masę rozdeptują i mieszają pługami. Do tak przygotowanej masy dodaje się rtęci i mieszaniny soli miedziowych z żelazowymi i znowu przerabia. Po kilkudniowej przeróbce zbiera się utworzony ciężki amalgamat srebra i oddestylowuje z niego rtęć,
4. Sposób Pattinsona. Ołów hutniczy zawierający srebro stapia się w naczyniach żelaznych. Stopiony ołów wolno się chłodzi i usuwa kryształy wydzielonego czystego ołowiu. W ten sposób stopniowo zawartość srebra w ołowiu coraz bardziej się zwiększa, aż dojdzie do 1,5-2%. Z tak wzbogaconego stopu wydobywa się srebro drogą kupelacyjną.
5. Sposób Parkesa. Metoda ta opiera się na zjawisku, że srebro łatwo rozpuszcza się w stopionym cynku, a cynk trudno rozpuszcza się w stopionym ołowiu. W celu wydobycia srebra z ołowiu stop tych metali miesza się ze stopionym cynkiem. Cynk jako lżejszy podnosi się w stopie płynnym ku górze, zabierając z sobą prawie całą ilość srebra. Cynk ten odlewa się w sztaby i poddaje elektrolizie. Na katodzie osadza się czysty cynk, a pył srebrny opada na dno. Pył ten zbiera się i oczyszcza drogą kupelacji. Często zamiast elektrolizy cynk oddestylowuje się z retort glinianych, a pozostałe srebro poddaje kupelacji.
6. Metoda cyjankowa. Metodę tę zaczęto stosować do wydobywania srebra z jego rud od 1905 r. w Meksyku, Kanadzie i Australii. Według tej metody można przerabiać tylko rudy zawierające czyste srebro lub chlorek srebra.
W ostatnich latach prawie wszystkie kopalnie (prócz meksykańskich i niektórych amerykańskich) zaprzestały eksploatacji rud srebronośnych, zwłaszcza uboższych. Przyczynił się do tego postęp techniki wydobywania i oczyszczania metali o dużym znaczeniu przemysłowym, jak miedź, cynk i ołów, przy których jako produkt uboczny wydobywane jest srebro, znajdujące się w nich w niewielkich ilościach. Przeważająca ilość, bo ok. 70% produkowanego obecnie srebra, jest tego właśnie pochodzenia, a co najważniejsze, bez żadnych prawie kosztów produkcji.