Srebro

Srebro
Symbol chemiczny Ag.
Masa atomowa 107,86.
Gęstość g/cm³ 10,49.
Temperatura topnienia 961,8°C.
Temperatura wrzenia 2155°C.

Srebro posiada równie dawną historię jak złoto. Już w Biblii znajdują się wzmianki o wielkich ilościach srebra, będącego w posiadaniu Abrahama (ok. 2400 p.n.e).

W przyrodzie bardzo rzadko spotyka się srebro w stanie rodzimym. Znajdowano jednak wielkie bryły srebra metalicznego: np. w kopalni Konsberg w Norwegii znaleziono bryłę srebra o wadze 380 kg. Najczęściej srebro występuje w związkach z innymi pierwiastkami, jak siarka, arsen, antymon, tworząc minerały: argentyt, pirargiryt, prustyt i inne. Oprócz tego srebro w ilości 0,01-0,03%, a nawet niekiedy do 0,10%, stale towarzyszy rudom ołowiu i miedzi.

Starożytni Egipcjanie posiadali kopalnie srebra w Nubii i Etiopii, a Grecy w Attyce. Rzymianie wydobywali srebro w Hiszpanii. Po odkryciu Ameryki konkwistadorzy hiszpańscy z początkiem XVI w. zrabowali tam olbrzymie ilości srebra i przywieźli do Europy.

W połowie XIX w. odkryto niezwykle bogate złoża srebra w Ameryce. Do obrotu handlowego dostały się wtedy tak wielkie ilości tego metalu, że spowodowało to zaprzestanie używania srebra jako podkładu kruszcowego dla pieniądza przez wszystkie prawie państwa na świecie. Następstwem tego była katastrofalna obniżka ceny srebra.

Stosunek wartości złota do srebra ulegał od najdawniejszych czasów poważnym wahaniom. Z papirusu z Bulak dowiedzieć się można np., że stosunek wartości złota do srebra wynosił 1:1,67, zaś papirus z Karnak z czasów XVIII dynastii informuje o ogromnym spadku ceny srebra, gdyż stosunek ten wynosił 1:13. Na ogół w starożytności stosunek ten wahał się między 1:12-15. Stosunek złota do srebra, wynoszący 1:15,5 w pierwszej połowie XIX w., w okresie międzywojennym spadł do 1:75, a więc za 1 g złota można było nabyć 75 g srebra.

Ostatnie lata przyniosły znaczne zainteresowanie srebrem dla celów przemysłowych, co wpłynęło na to, że stosunek złota do srebra na rynkach światowych znacznie poprawił się na korzyść srebra i wynosi średnio 1:45. W Polsce na rynku wewnętrznym stosunek ten ukształtował się na razie bardzo niekorzystnie dla srebra i wynosi obecnie 1:250.

Srebro w Polsce znajduje się w niewielkich ilościach w okolicy Olkusza, gdzie w dawnych wiekach było wydobywane metodą stosowaną w górnictwie; poza tym występuje ono w Miedziance k. Kielc oraz na Górnym Śląsku, jako domieszka w rudach cynku i ołowiu, skąd wydobywa się je jako produkt uboczny. Z tego źródła w 1935 r. wydobyto 1000 kg srebra.

Światowa roczna produkcja srebra wynosiła:
w 1500 r.    47000 kg
w 1620 r.    422000 kg
w 1880 r.    2326000 kg
w 1913 r.    6960000 kg
w 1928 r.    8050000 kg
w 1935 r.    6800000 kg

Największym eksporterem srebra w okresie międzywojennym, a również obecnie są Chiny. W latach od 1934 do 1939 Chiny corocznie eksportowały więcej srebra niż wynosiła roczna produkcja światowa. W Chinach bowiem, a także w Indiach i w Indochinach ludność rozmiłowana jest w srebrze i gromadząc ten biały metal od wielu wieków, posiada go w nieprzebranych po prostu ilościach. Największych ilości srebra, bo prawie 30% światowej produkcji (400000 t) dostarczył Meksyk.