Stopy złota białego cz.3

Obróbkę termiczną stopów białego złota należy przeprowadzić bardzo ostrożnie, gdyż są one bardzo wrażliwe na szybkie zmiany temperatury. Temperatura żarzenia nie powinna nigdy przekraczać ciemnoczerwonego żaru. Po wyżarzeniu przedmioty ze złota białego bejcuje się rozcieńczonym 1:10 kwasem siarkowym z dodatkiem kilku cm³ kwasu solnego.

tmp9b60-1Wszelkie odpadki stopów złota białego należy troskliwie zbierać i przechowywać osobno, gdyż jeśli przedostaną się one do stopów złota żółtego, powodują ich kruchość i niezdatność do obróbki mechanicznej. Z odpadków białego złota trudno jest otrzymać materiał odpowiedni do dalszej obróbki mechanicznej, najlepiej poddać je rafinacji.

Białe złoto niklowe stosowane jest nie tylko w złotnictwie, lecz również w dentystyce; przede wszystkim zaś było u nas stosowane na odlewy oraz na klamry i druty. Z dobrej jakości słynęły stopy białego złota niklowego pod nazwą „Dorico”, o próbie złota w granicach 0,833-0,835.

Firmowy przepis Degussy obróbki termicznej tych stopów jest następujący: Stopu nie wolno nagle studzić w wodzie. Przy żarzeniu tych stopów temperatura nie może przekraczać 830-850°C. Żarzenie powinno się przeprowadzać na blasze żelaznej o grubości 1-2 mm, a studzenie powinno następować wolno na odpowiednim, źle przewodzącym ciepło podkładzie i trwać 10-15 minut, do temperatury umożliwiającej wzięcie przedmiotu w rękę bez obawy poparzenia.

Białe złoto palladowe służy najczęściej do sporządzania koron w dentystyce oraz do oprawy brylantów. Z najbardziej znanych firmowych stopów białego złota palladowego dentystycznego można wymienić stopy niemieckie pod nazwą Palliag czy Dualloy. Stopy te odznaczają się własnościami mechanicznymi, nie ustępującymi najlepszym odmianom złota barwnego. Na przykład w skład stopu Palliag Prima „M” wchodzi 28% palladu, 5% złota, a resztę stanowi srebro. Obróbka termiczna tych stopów nie różni się niczym od podobnej obróbki złota żółtego. Stopy białego złota palladowego dają się również hartować. W tym celu stopy te ogrzewa się do temperatury czerwonego żaru, a później nagle studzi w wodzie lub spirytusie. Samo hartowanie przeprowadza się przed polerowaniem korony, przez ogrzanie do temperatury około 400°C przez ok. 10-15 minut, a po tym czasie — przez ostrożne i powolne ostudzanie.

Do wykwaszania stopów białego złota palladowego używa się wyłącznie 10-15-procentowego kwasu siarkowego, przy czym zimny przedmiot wkłada się do lekko ogrzanego kwasu siarkowego.