Luty na osnowie kadmu. Czysty kadm, jak dotąd, nie znalazł praktycznego zastosowania jako lut. Jednak jako dodatek stopowy wchodzi w skład większości lutów miękkich. Prócz tego część stopów, w których kadm jest głównym składnikiem, stanowi oddzielną grupę miękkich lutów przemysłowych. Do grupy tej zalicza się przede wszystkim podwójne stopy kadm-cynk, potrójne stopy kadm-cyna-cynk, kadm-srebro-cynk, kadm-srebro-magnez, kadm–srebro-cyna, a nawet stopy poczwórne, jak kadm-srebro-cynk-nikiel, czy kadm-cynk-aluminium-miedź.
Skład chemiczny i temperaturę topnienia częściej stosowanych lutów na osnowie kadmu podano w tablicy.
Skład chemiczny i temperatura topnienia niektórych lutów na osnowie kadmu.
Typowym przedstawicielem stopów na osnowie kadmu, stosowanych-jako luty, jest stop kadm-cynk, tworzący eutektykę o składzie 82,5% Cd i 17,5% Zn i temperaturze topnienia 265°C.
Układ równowagi kadm-cynk.
Luty kadmowo-cynkowe znajdują zastosowanie przy lutowaniu stopów cynku, a stop kadm-cynk o składzie eutektycznym szczególnie nadaje się do lutowania stopów cynku z dodatkiem aluminium oraz samego aluminium. Do lutowania aluminium stosuje się także stop kadm-srebro (lut nr 3 — tabl). Lut nr 10 (tabl) można stosować również do lutowania stopów magnezu.
Do lutów o zawartości ponad 5% srebra, stosowanych do lutowania miedzi i mosiądzu, w celu polepszenia własności mechanicznych połączeń, wprowadza się 2-7% Zn i 1-2% Ni. Luty tego rodzaju nadają się do lutowania części pracujących w temperaturach do ok. 250°C.
Wytrzymałość na rozciąganie w temperaturach podwyższonych lutów; 1— 96,95% Cd, 3% Ag, 0,05% Mg, 2 – 91% Cd, 5% Ag, 2% Zn, 2% Ni, 3 – 95% Cd, 5% Ag.
Należy jeszcze podkreślić, że przy lutowaniu lutami zawierającymi duże ilości kadmu, wymagane jest zachowanie odpowiednich środków ostrożności, ze względu na bardzo szkodliwe dla zdrowia działanie par kadmu.