Rafinacja srebra przez rozpuszczenie w stężonym H2S04 i redukcję żelazem

Rafinacja srebra przez rozpuszczenie w stężonym H2S04 i redukcję żelazem. Podobnie jak przy afinacji stopów złota można również zawierające mniej niż 10% miedzi stopy srebra rozpuścić w stężonym kwasie siarkowym o c. wł. 1,83, a następnie z siarczanu srebra wydzielić srebro metaliczne nie miedzią, lecz znacznie tańszym żelazem. Strącanie żelazem ma jednak wady, a mianowicie, po wytrąceniu srebra żelazo zaczyna redukować z roztworu również miedź, która zanieczyszcza srebro, a reakcja między siarczanem srebra a żelazem przebiega bardzo gwałtownie. W celu zapobieżenia zanieczyszczeniu srebra roztwór rozcieńcza się wodą tak długo, aż wypadnie z niego prawie całkowicie krystaliczny, biały osad siarczanu srebra. Osad ten rozrabia się wodą na papkę i poddaje działaniu dokładnie odważonej ilości żelaza, mniejszej niż wypada dla znajdującego się w papce srebra. Pod wpływem żelaza z siarczanu srebra wydziela się srebro, a żelazo przechodzi w siarczan żelazawy, przy czym wydziela się znaczna ilość ciepła. Resztę srebra wytrąca się z siarczanu srebra miedzią. Otrzymane srebro przemywa się dokładnie gorącą wodą z dodatkiem kwasu solnego, suszy i topi w tyglu grafitowym pod przykrywą węgla drzewnego. Próba otrzymanego tym sposobem srebra wynosi około 999/1000.