Kąpiele do złocenia barwnego zawierają prócz złota jeszcze miedź lub srebro albo też obydwa te metale. Zależnie od wzajemnego stosunku tych metali w kąpieli otrzymuje się odpowiednie zabarwienie złocenia, a więc czerwone, jasne lub zielonawe. Dodatek ok. 1 g cyjanomiedzianu potasowego na 1 l kąpieli daje czerwoną barwę złocenia. Barwę zieloną otrzymuje się, dodając do kąpieli złotej niewielką ilość rozcieńczonego azotanu srebra lub jeszcze lepiej — na 1 g złota w kąpieli ok. 10 ml kąpieli srebrowej, o zawartości 10 g srebra w 11 kąpieli. Należy przy tym postępować bardzo ostrożnie, gdyż zbyt wielki dodatek srebra spowodować może brzydką, płową barwę złocenia.
Intensywną zieleń złocenia otrzymuje się przez dodanie do kąpieli złotej niewielkiej ilości kwasu arsenowego w roztworze cyjanku potasu.
Różową barwę złocenia uzyskać można przez dodatek soli srebrowej do czerwonej kąpieli złotowej.
Złocenie barwne wymaga wiele doświadczenia i dużej ostrożności. Znaczny wpływ na jego wynik ma właściwa temperatura kąpieli, natężenie prądu oraz rodzaj i oddalenie anody od przedmiotu złoconego.
Jeżeli ten sam przedmiot złoci się w różnych odcieniach, najpierw wykonuje się złocenie czerwone, gdyż to wymaga kąpieli gorącej i silnego prądu; następnie części przedmiotu, które mają pozostać czerwone, pokrywa się lakierem asfaltowym lub celuloidowym (caponem) za pomocą miękkiego pędzla. Przed zanurzeniem w kąpieli lakier powinien zupełnie wyschnąć.
Gotowy lakier asfaltowy lub capon można nabyć w handlu lub sporządzić we własnym zakresie. Lakier asfaltowy przygotowuje się w ten sposób, że jednakowe ilości asfaltu naturalnego, wosku ziemnego i kalafonii stapia się bardzo ostrożnie w naczyniu żelaznym. Po stopieniu i ostudzeniu na mieszaninę tę działa się 5 częściami terpentyny, dokładnie miesza i ostrożnie podgrzewa, aż cała masa się rozpuści. Tak sporządzony lakier jest łatwopalny, należy go zatem przechowywać z dala od ognia.
Równie łatwopalny jest lakier celuloidowy (capon); jest on bowiem roztworem celuloidu w acetonie z domieszką octanu amylowego.
Po pokryciu przedmiotu lakierem i dokładnym wysuszeniu wykonuje się z kolei złocenie zielone, następnie kryje się je lakierem, a w końcu resztę przedmiotu złoci się na żółto. Po ukończeniu złocenia lakier asfaltowy rozpuszcza się w terpentynie lub w benzolu, a lakier celuloidowy w acetonie lub w gorącym roztworze ługu sodowego. Kąpiele zlotowe do złocenia barwnego sporządza się z żelazocyjanku potasu, gdyż znacznie słabiej działają one na lakier asfaltowy lub capon niż zimne kąpiele zawierające cyjanek potasowy.