Złocenie ogniowe polega na tym, że przedmiot przeznaczony do pozłocenia pokrywa się amalgamatem złota, a następnie ogrzewa, przy czym rtęć zostaje odparowana, a na przedmiocie pozostaje warstewka czystego złota. Obecnie złocenie ogniowe, jako bardzo uciążliwe i szkodliwe dla zdrowia, zostało prawie całkowicie wyparte przez złocenie galwaniczne. Stosowane bywa jedynie w przypadkach, gdy chodzi o uzyskanie bardzo grubej i trwałej powłoki złota.
W czasie wykonywania złocenia ogniowego należy zachować jak największą ostrożność, aby uchronić się przed wdychaniem bardzo szkodliwej dla zdrowia pary rtęci. Należy pracować, o ile to możliwe, w masce na twarzy lub też przynajmniej przysłonić nos i usta zwilżoną w wodzie gąbką, która zatrzymuje rtęć. Złocenie należy przeprowadzać w zamkniętej przestrzeni pod wyciągiem.
Wykonanie złocenia składa się z następujących czynności:
1.Przygotowanie przedmiotu do złocenia. Polega ono na odtłuszczeniu i wytrawieniu w kąpieli złożonej z kwasu azotowego z dodatkiem 1 /3 części kwasu siarkowego oraz na dokładnym opłukaniu przedmiotu w wodzie bieżącej;
2. Ortęciowanie. Przedmioty sporządzone z brązu lub miedzi przed złoceniem należy ortęciować przez zanurzenie w kąpieli sporządzonej przez rozpuszczenie 10 części rtęci w 11 częściach wagowych stężonego kwasu azotowego i następnie przez rozcieńczenie tego roztworu znaczną ilością wody. Ortęciowanie można również wykonać przez energiczne natarcie przedmiotu szczotką mosiężną, zwilżoną w przygotowanym roztworze rtęci.
Przedmiotów srebrnych przed złoceniem nie trzeba poddawać ortęciowaniu, gdyż czysta powierzchnia srebra przyjmuje amalgamat złota bardzo łatwo i mocno.
3. Pokrycie przedmiotu amalgamatem. Amalgamat złota sporządza się w ten sposób, że 3,5 g czystego złota walcuje się na cienką blaszkę, tnie w drobne paski, wsypuje do dobrze uprzednio wytartego kredą i ogrzanego w piecu do topienia tygla oraz dodaje 30 g rtęci. Tygiel umieszcza się ponownie w piecu do topienia, ogrzewa i miesza dokładnie jego zawartość żelaznym prętem. Po kilku minutach, po zamalgamowaniu się złota, szybko wyjmuje się tygiel z pieca i zawartość przelewa do zimnej wody, aby przez nagłe oziębienie zapobiec krystalizacji amalgamatu. Sporządzony w ten sposób amalgamat złota, który zawsze zawiera nadmiar rtęci, przesypuje się do woreczka sporządzonego ze skóry sarniej lub giemzowej i dobrze wyciska. Rtęć zostaje wyciśnięta, a wewnątrz worka pozostaje czysty amalgamat barwy bladożółtej, o konsystencji masła. Amalgamat ten suszy się następnie, wyciskając chłonną bibułą.