Złocenie przez kontakt. Złocenie przez kontakt przeprowadzane jest w ten sposób, że przedmiot, przygotowany tak samo jak przy złoceniu galwanicznym, zawiesza się w kąpieli zlotowej w połączeniu z czystym cynkiem. Powstaje w ten sposób ogniwo galwaniczne, bardzo wprawdzie słabe, lecz napięcie jego wystarcza, by spowodować osadzenie się na przedmiocie jonów złota, przy czym również cynk pokrywa się warstewką złota. Z chwilą, gdy cała powierzchnia cynku zostanie pokryta złotem, prąd nie dopływa, co powoduje, że złoto przestaje się osadzać na przedmiocie.
Do złocenia przez kontakt można użyć każdej kąpieli złotowej cyjankalicznej, stosowanej do złocenia galwanicznego, należy tylko zwiększyć w niej zawartość cyjanku potasu przez dodanie 6-8 g tego związku na 1 l kąpieli. Bardzo dobra jest kąpiel o składzie:
chlorek złotowy 1,5 g
cyjanek potasowy 6,0 g
fosforan sodowy 50,0 g
siarczyn sodowy 15,0 g
woda destylowana 1 l
Do złocenia przez kontakt zamiast cynku można również używać glinu.
Złocenie przez kontakt jest mało ekonomiczne i daje bardzo cienką powłokę, dlatego też najczęściej bywa stosowane do reperacji lub do złocenia drobnych przedmiotów. Złocenie wnętrz przedmiotów, takich jak pucharki, tabakierki, puderniczki itp., przeprowadza się w ten sposób, że wypełnia się je ogrzaną kąpielą zlotową i umieszcza w nich płaski kawałek cynku lub glinu. Po kilku minutach na przedmiocie osadzi się warstewka złota.
Drobne przedmioty najlepiej jest złocić przez umieszczenie ich w aluminiowym podziurkowanym garnku i razem z naczyniem zanurzyć w kąpieli. Kilkakrotne wstrząśnięcie garnkiem wpływa korzystnie na równomierne pokrycie wszystkich miejsc warstewką złota. Po ozłoceniu przedmioty płucze się w wodzie, suszy i niekiedy pokrywa lakierem celuloidowym.
Warstewkę złota z garnka aluminiowego usuwa się przez zanurzenie w kwasie azotowym. Natomiast z naczynia cynkowego złoto można usunąć tylko przez zeskrobanie lub zeszlifowanie.