Szlifowanie i polerowanie.
Przedmioty złote i srebrne po zmontowaniu poddaje się szlifowaniu w celu wygładzenia powierzchni za pomocą małych szarych kamieni łupkowych lub czeskich kamieni szlifierskich i węgla drzewnego z zastosowaniem wody. Wyroby srebrne szlifuje się poprzednio pumeksem. Do szlifowania najlepiej nadaje się maszyna szlifierska poruszana nogą lub za pomocą motoru elektrycznego, przy czym używa się szczotki z filcu, wełny i tarczy. Sproszkowany pumeks, szmirgiel, tryplę i t. d. naprowadza się z wodą i oliwą.
Po szlifowaniu przedmiot myje się i gotuje w roztworze z 1 litra wody, 20 gr. potaszu żrącego i 1 grama potaszu dla odtłuszczenia.
Do polerowania przedmiotów złotych i srebrnych po wygotowaniu używa się wełny, irchy, skóry i szczotki. Przy pomocy czerwieni paryskiej szlamowanej i tarczy mullowej („Mullscheibe“) nadaje się silny połysk. Po polerowaniu płucze się i suszy w miałkich trocinach.
Przedmioty srebrne o większych powierzchniach po wygotowaniu poleruje się przeważnie ręcznie za pomocą stali lub krwawnika („Blutstein“). Przed polerowaniem stalą naciera się mocno przedmiot srebrny, na biało gotowany rozwodnionym amoniakiem.
Stal macza się podczas polerowania we wodzie, do której dodało się mydła weneckiego i kilka kropel amoniaku. Stal trzeba często wygładzać na skórze wołowej lub drzewie z wapnem, a krwawnik („Blutstein“) na popiele cynowym. — Przez polerowanie krwawnikiem osiąga się lepszy połysk niż stalą.
Farbowanie złota.
Za pomocą niżej podanych sposobów rozpuszcza się złoto, srebro i miedź, na powierzchni przedmiotów złotych, a szczere złoto z rozczynu w większej części osadza się na powierzchni złotych przedmiotów i nadaje im piękną barwę szczerego złota.
110 gr. suszonej soli kuchennej, 220 gr. saletry, polewa się na misce porcelanowej wodą 140 gr. i ogrzewa się mieszając ciągle aż woda wyparuje. Jeżeli obie sole sproszkuje się dobrze i na misce do tarcia wymiesza, to dodawanie wody jest niepotrzebne, do masy solnej dolewa się 180 gr. silnego kwasu solnego i ogrzewa się tak długo, aż zacznie się wywiązywać chlor o ostrym zapachu. Czynność tę wykonuje się w oszklonej szafce opatrzonej wentylatorem. Chlor jest bardzo szkodliwy na płuca.
W chwili wywiązywania się chloru wkłada się przedmiot złoty na 3 minuty, wyciąga się z tej kąpieli zanurzając go w gorącej wodzie znajdującej się w naczyniu pod ręką. Do farby wkłada się powtórnie przedmiot złoty na 2 minuty. — To zanurzanie i płukanie powtarza się tak często, aż uzyska się dobrze osadzone szczere złoto na powierzchni. Wypłukany przedmiot w gorącej wodzie oczyszczony szczotką daje się do ogrzanych miałkich trocin dla wysuszenia. Do ostatniej wody daje się nieco amoniaku.
Do farbowania złota można użyć także 3 części zgęszczonego kwasu solnego, 1 część zgęszczonego kwasu azotowego, 2 części soli kuchennej i 40 części wody. — Soli dodaje się wtenczas, jeżeli wyroby złote mają srebro. Do galwanicznego farbowania używa się kąpieli złotej zawierającej na 1 litr 6 gramów złota.