Własności fizyczne metali szlachetnych i ich stopów cz.2

Temperatura topnienia, tj. temperatura, w której metal przechodzi ze stanu stałego w stan ciekły, jest własnością, której znajomość niezbędna jest przy obróbce metali. Otrzymywanie bowiem wszelkich stopów wymaga topienia. Niektóre wyroby z metali szlachetnych otrzymuje się przez odlew, tj. wypełnienie ciekłym metalem form odlewniczych. Wszelkiego rodzaju lutowanie, spawanie i natryskiwanie przeprowadza się metalem stopionym, w stanie ciekłym. Temperatura topnienia stopów jest najczęściej niższa od temperatury topnienia metali składowych.

Temperatura wrzenia, podobnie jak temperatura topnienia, może być różna. Niską temperaturę wrzenia niektórych metali wykorzystuje się w celu wydobycia ich z rud.

Z innych własności cieplnych metali, których znajomość może być przydatna przy obróbce metali szlachetnych, należy wymienić:

Ciepło właściwe — jest to ilość ciepła w kaloriach potrzebna do ogrzania 1 g metalu o 1°C.

Ciepło topnienia —jest to ilość ciepła w kaloriach potrzebna do przeprowadzenia 1 g metalu ogrzanego do temperatury topnienia, przy stałej temperaturze i stałym ciśnieniu, ze stanu stałego w stan ciekły.

Rozszerzalność cieplną określa się przez tzw. współczynnik rozszerzalności, przez który rozumie się przyrost jednostki długości (1 m) przy ogrzaniu o 1°C. Współczynnik rozszerzalności jest zależny nie tylko od rodzaju materiału, ale również od zakresu temperatury.

Przewodność cieplna mierzona jest ilością ciepła w kaloriach, jaka przepływa w ciągu 1 sekundy na długości 1 cm przez przekrój 1 cm², gdy różnica temperatur, mierzona prostopadle do przekroju, wynosi 1°C. Najlepszym ze wszystkich metali przewodnikiem ciepła jest srebro, a następnie miedź, złoto i glin.

Przewodność elektryczną określa się długością przewodnika o przekroju 1 mm2, dającą opór elektryczny równy 1 omowi. Wszystkie metale są dobrymi przewodnikami prądu elektrycznego; najlepszym z nich jest srebro, a po nim miedź, złoto i glin.

Własności magnetycznych metale szlachetne na ogół nie wykazują; tylko platyna i platynowce magnetyzują się w małym stopniu.