Impregnacja „mokrej skóry”

Impregnacja „mokrej skóry”. Czasami skóra ze znalezisk archeologicznych wymaga wzmacniania na miejscu wydobycia. W tym celu używa się m.in. rozpuszczalnego poliamidu, np. Calatonu (pochodna n-metoksylometylowa nylonu, prod ICI). Calaton może być rozpuszczony w 80-proc. wodnym alkoholu lub lepiej w trzeciorzędowym alkoholu butylowym, który nie wywołuje twardnienia skóry. Dość często używa się do impregnacji mokrej skóry 50-proc. roztworu glikolu polietylowego z dodatkiem 1% kwasu sorbowego jako fungicydu nanoszonego pędzlem. W Moskwie i Sankt Petersburgu w pracowniach konserwatorskich stosuje się do impregnacji roztwór 0,7—2,5-proc. polialkoholu winylu i 40—42% gliceryny w wodzie. (Muhlethaler B., 1973).