Barwienie miedzi i jej stopów, brązu, mosiądzu, pomiedziowanych wyrobów z żelaza i cynku przeprowadza się najskuteczniej w tzw. kąpieli uniwersalnej. Kąpiel tę należy sporządzić w następujący sposób: w 1 l zwyczajnej wody rozpuszcza się 25 g siarczanu miedziowego, 25 g siarczanu niklowego, 12 g chloranu potasowego i 7 g nadmanganianu potasowego.
W kąpieli uniwersalnej można uzyskać zabarwienie od jasno-brązowego do ciemnoczekoladowego. Zabarwienie jest trwałe i bardzo odporne na działania mechaniczne.
Przed barwieniem kąpiel ogrzewa się w naczyniu kamiennym. Barwieniu poddaje się przedmioty gruntownie oczyszczone i odtłuszczone. Sam proces barwienia trwa 1-2 minut, a przeprowadzany jest albo przez zanurzenie przedmiotu w kąpieli, albo też przez pędzlowanie powierzchni przeznaczonych do zabarwienia. Po barwieniu przedmioty należy dokładnie wypłukać w wodzie i osuszyć lnianą ściereczką lub też w ciepłych trocinach.
Czarną barwę miedzi i jej stopów można uzyskać w kąpieli o składzie: 125 g azotanu miedziowego, 25 g azotanu srebra i 200 ml wody. Ten stężony roztwór ogrzewa się do temperatury 50°C i pędzlem nanosi na barwiony przedmiot.
Stalowoniebieskie zabarwienie miedzi uzyskuje się w kąpieli złożonej z 1 l wody, 2 g siarczku potasowego i 2 g soli kuchennej.
Barwienie mosiądzu na zielono przeprowadza się w kąpieli złożonej z 20 g chlorku potasowego i 70 g azotanu miedziowego, rozpuszczonych w 60 ml wody. Barwienie przeprowadza się w kąpieli zimnej. Inna kąpiel tego rodzaju składa się z 8 g siarczanu miedziowego, 2 g chlorku amonowego i 100 ml wody.
Barwienie wymaga znacznego doświadczenia i wprawy, dlatego też nie należy się zrażać nieudanymi próbami. Jednym z warunków dobrych wyników w pracy jest czystość powierzchni przedmiotów barwionych.