Szlifowanie i polerowanie przedmiotów małych, wytwarzanych masowo, przeprowadza się w tzw. bębnach zwanych również młynkami polerowniczymi. Urządzenie takie pozwala na dokładne wypolerowanie większej ilości przedmiotów w bardzo krótkim czasie. Bębny polerownicze mają rozmaitą budowę; najczęściej sporządzone są z drewna lub z żelaza wyłożonego drewnem, o kształcie sześcio- lub ośmiościanów. Obracają się one wzdłuż przeprowadzonej przez środek. Polerowanie wykonuje się za pomocą wypolerowanych kulek lub sztyftów, którymi wypełniony jest bęben, oraz przy użyciu płynu polerowniczego, którym jest zazwyczaj roztwór czystego, nie zawierającego sody mydła lub też wyciągu z korzenia mydlnika z dodatkiem cyjanku potasu, amoniaku lub salmiaku. Na 1 l wody daje się ok. 10 g płatków mydlanych i 1-2 g cyjanku potasu. W czasie obrotu wytwarza się wewnątrz bębna obfita piana, która wypełnia całe jego wnętrze. Na 1 kg przedmiotów daje się do bębna ok. 8 kg kulek oraz pieńków polerowniczych, gdyż polerowane przedmioty powinny być całkowicie otoczone i pokryte kulkami. Kulki i pieńki polerownicze przechowuje się w płynie polerowniczym, przez co chroni się je przed zardzewieniem i zabrudzeniem. Polerowanie w bębnach polega nie na ścieraniu powierzchni, lecz na jej wygładzeniu i wywalcowaniu nierówności i rys.
Po umieszczeniu przedmiotów w bębnie puszcza się go z wolna w ruch obrotowy. Ilość obrotów nie powinna przekraczać 60-70 na 1 minutę. Wskutek obrotu ciecz polerownicza zamienia się w pieniącą się masę, przedmioty ocierają się o siebie oraz o kulki i pieńki, ściśle wypełniające wszystkie wolne miejsca, przy czym polerują się same równomiernie i pięknie. Ciecz i piana polerownicza sprawiają, że przedmioty są śliskie i nie niszczą się w czasie ocierania się o kulki. Od czasu do czasu zatrzymuje się młynek i bada stan politury na przedmiotach.
Po ukończeniu polerowania przedmioty oddziela się od kulek i pieńków, wysypując całą zawartość bębna na odpowiedniej wielkości sito; kulki przelatują przez sito, a wypolerowane przedmioty pozostają na wierzchu. Można również w tym celu posługiwać się silnym magnesem. Po wypolerowaniu przedmioty płucze się w gorącej wodzie lub w spirytusie i suszy w ciepłych trocinach.